라틴어 문장 검색

<1> Omne incorruptibile habet virtutem ut sit semper;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:1)
quia si talem virtutem non haberet, incorruptibile non esset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:2)
Si utroque istorum modorum intelligitur incorruptibile, tunc vera est propositio maior quae dicit:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:6)
omne incorruptibile habet virtutem, ut semper existat;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:7)
et sic non est incorruptibilis [immo] nec aliquod ens habens aliam causam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:8)
quod est ingenitum, est incorruptibile.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:2)
Si tamen aliquid sit ingenitum, non oportet quod propter hoc ipsum sit incorruptibile corruptione largius sumpta, quae scilicet est non [in materiam nec] in contrarium, sed in puram negationem, sicut potest corrumpi omne ens causatum circumscripta virtute conservantis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:4)
Et sera penitentia hoc a modo venie genitiva non erit, quin potius tempestive animadversionis exordium.
(단테 알리기에리, Epistolae 42:7)
ut patet de celo et elementis, quorum quidem illud incorruptibile, illa vero corruptibilia sunt.
(단테 알리기에리, Epistolae 116:6)
Ad huius autem intelligentiam sciendum quod homo solus in entibus tenet medium corruptibilium et incorruptibilium;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:5)
Si ergo homo medium quoddam est corruptibilium et incorruptibilium, cum omne medium sapiat naturam extremorum, necesse est hominem sapere utranque naturam. 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:10)
ut, sicut inter omnia entia solus incorruptibilitatem et corruptibilitatem partecipat, sic solus inter omnia entia in duo ultima ordinetur, quorum alterum sit finis eius prout corruptibilis est, alterum vero prout incorruptibilis. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:12)
nomina enim quae dativum pluralem in bus mittunt numquam genitivum eiusdem numeri syllaba crevisse patiuntur, sed aut totidem habet, ut monilibus monilium, sedilibus sedilium, aut una syllaba minus est, ut carminibus carminum, liminibus liminum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 5:2)
Ita et viridia, dum ἀντὶ ἐπιθέτου accipiuntur, genitivum in um faciunt, ut viridia prata, viridium pratorum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 11:1)
Tanta autem apud veteres fuit licentia huius genitivi, ut Asinius Pollio vectigaliorum frequenter usurpet, quod vectigal non minus dicatur quam vectigalia.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION